Από μια στραβοτιμονιά…

7 12 2008

Πριν μερικές μέρες, ένας φίλος 21 ετών, που έμενε στο διπλανό μου διαμέρισμα, σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα. Τον έβλεπα καθημερινά… Ήταν ένα χαμογελαστό παιδί, και ποτέ δεν είχε ενοχλήσει κανέναν. Οδηγούσε, έσκυψε να πιάσει ένα αντικείμενο, έκανε μια στραβοτιμονιά, το αμάξι βγήκε από την πορεία του και κατρακύλησε από ύψωμα ενός μέτρου περίπου, βγήκε ζωντανός από το αμάξι, δεν φόραγε ζώνη και χτυπήθηκε στην πτώση, πέθανε από εσωτερική αιμορραγία στο νοσοκομείο.

Μου είναι δύσκολο να πιστέψω πως συνέβη όλο αυτό… πως δεν είναι πια στην ζωή.

Κάποιες τέτοιες στιγμές είναι που συνειδητοποιώ πως από ένα τίποτα, από μια στραβοτιμονιά, μπορεί αυτό το φθαρτό μου σώμα να σταματήσει να ζει. Κάνουμε σχέδια για το μέλλον, όμως δεν ξέρουμε τι μπορεί να συμβεί την αυριανή μέρα. Ας θέσουμε σήμερα τις προτεραιότητές μας. Ας είμαστε έτοιμοι κάθε στιγμή, να συναντήσουμε τον Ιησού Χριστό.